เนื้อเพลง อยู่โดยไม่เหลือใคร โดย แนน วาทิยา รวยนิรัตน์

เดียวดายมาเท่าไร เหมือนรักใครไม่เป็น
เช่นดังดวงอาทิตย์ที่บนฟ้าไกล
ตระหง่านอยู่เพียงผู้เดียว ไร้เงาของใคร
ความร้อนจะหลอมละลาย ทุกสิ่งหายไป

เธอจะอยู่กับฉันได้นานสักเพียงใด
เธอจะต้องเสียใจเจ็บปวดสักวัน
นี่คือชะตาที่เป็นฉัน
ไม่มีวันจะได้อยู่กับใครสักคน

ถึงฉันรักเธอเท่าไร ถึงรักเธอมากเท่าไร
แต่เราคงไปไม่ถึงยังวันสุดท้าย
ต้องมีคนหนึ่งปวดร้าว อีกคนหนึ่งใจสลาย
ต้องอยู่ อยู่โดยไม่เหลือใคร

อยากเปลี่ยนแปลงทุกอย่าง แต่เราก็ทำไม่ได้
สุดท้ายก็เป็นอาทิตย์ ที่แสนเดียวดาย
เราไม่ควรไหวหวั่น ไม่ควรชิดใกล้
หากไม่เริ่มต้นก็คง ไม่ต้องเสียใจ

เธอจะอยู่กับฉันได้นานสักเพียงใด
เธอจะต้องเสียใจเจ็บปวดสักวัน
นี่คือชะตาที่เป็นฉัน
ไม่มีวันจะได้อยู่กับใครสักคน

ถึงฉันรักเธอเท่าไร ถึงรักเธอมากเท่าไร
แต่เราคงไปไม่ถึงยังวันสุดท้าย
ต้องมีคนหนึ่งปวดร้าว อีกคนหนึ่งใจสลาย
ต้องอยู่ อยู่โดยไม่เหลือใคร

ต้องมีคนหนึ่งปวดร้าว อีกคนหนึ่งใจสลาย
ฉันเอง ต้องอยู่โดยไม่เหลือใคร